Op haar achtste werd ze wees.
overlevingsstrategie
In mijn eigen valkuil
Ik had het kunnen weten, als ik naar de signalen vanuit mezelf en mijn omgeving had geluisterd.
Maar omdat ik vooral aan het ‘doen’ was, had ik geen tijd genomen om bij die signalen stil te staan.
En zo kwam het dat ik vanochtend klaar zat voor een balanssessie – en er niemand kwam.
Food for thought
“Mijn vreetbuien zijn terug”, zei ze.
Zelfs via Zoom kon ik zien dat haar gezicht bleek en opgezet was.
Ze vertelde dat het hele gezin ontregeld was.
Haar man werkte thuis en gaf de kinderen thuisonderwijs.
Zij werkte lange dagen buiten de deur.
Een nieuw begin
Svens partner had hem verlaten en hij begreep er niets van.
Het voelde als verraad.
Ik vraag wanneer hij zich eerder zo heeft gevoeld.
Dat was vroeger, thuis.
“Maar dat heb ik allemaal al verwerkt.”
Er komt een beeld op van zijn ouders aan tafel.
“Raar!” zegt hij en fronst zijn wenkbrauwen.
“Ik zie mijn vader. Ik zie mijn moeder. Haar jurk. Ik zie het raam, die lelijke lamp, zelfs het rode tafelkleed. Maar ik zie mezelf niet.”
Oud & nieuw
“Je oogspiertjes zijn helemaal verkrampt”, zei de opticien.
Ik zat al een half uur achter het meetapparaat terwijl mijn tranende ogen heen en weer flipperden tussen plus en min.
“Je hebt wel wat te lang gewacht”, zei ze.
“Het is moeilijk om een meting te doen, omdat je ogen te goed zijn geworden in het zich steeds aanpassen.”
Want dat is wat we doen: aanpassen als dat nodig is.
Of als dat ooit nodig is geweest.
Lachen om je trauma
“Is het niet heel zwaar om steeds met trauma bezig te zijn?” vragen mensen soms.
Ja, het gebeurt dat ik tranen laat tijdens een sessie, of dat ik later terugdenk aan een verhaal dat ik heb gehoord.
Maar een sessie gaat om een mens, om het ontdekken van zijn of haar hulpbronnen, om het versterken en vergroten van veerkracht.
Daarom gebeurt het minstens zo vaak dat een cliënt en ik samen zitten te schateren.
Dwalen in het niets
Maarten wil een stap verder.
In de afgelopen sessies hebben we tijd besteed aan veerkracht en het omgaan met emoties.
Nu wil hij terugkijken naar het moment van de levensveranderende ervaring zelf.
Hij heeft het gevoel dat er nog lading van dat moment aanwezig is en hem in de weg zit in het hier en nu.
