Dwalen in het niets

Maarten wil een stap verder.

In de afgelopen sessies hebben we tijd besteed aan veerkracht en het omgaan met emoties.
Nu wil hij terugkijken naar het moment van de levensveranderende ervaring zelf.
Hij heeft het gevoel dat er nog lading van dat moment aanwezig is en hem in de weg zit in het hier en nu.

Boomringen Pixabay 20190814 3DB0BAE1-3AE4-4995-A939-A55356790E7F

In Somatic Experiencing® duik je nooit in het oog van de orkaan.
Vertraging en verdunning zijn essentiële elementen om dat wat destijds niet hanteerbaar was, alsnog hanteerbaar te maken.

 

Ik vroeg Maarten naar een moment na de gebeurtenis.
“Ik ging verder met mijn afstudeeropdracht … Was dat wel zo? Het gebeurde dus in het laatste jaar van mijn studie …. Dat kan toch helemaal niet? Of toch? En daarna met vakantie … hoe is het mogelijk dat ik met vakantie ging …”

Haperend en zoekend ontstond langzamerhand een completer en samenhangender verhaal.
“Ik ging gewoon maar door, al kon het eigenlijk niet. Ik wist immers niet wat ik had.
Die hele periode was ik aan het dwalen in het niets”.

Touwspiraal Pixabay 20190814 86AFC6D6-E299-4975-A3A5-9CF202FC4588

Maarten wist niet ‘wat hij had’.
Vrienden raakte hij kwijt. Ze geloofden niet dat hij echt niet meer kon wat hij vroeger kon of was wie hij vroeger was. Als hij zijn grenzen aangaf, gingen zij er overheen. Net als hijzelf.
En omdat zijn grenzen steeds minder werden gerespecteerd, namen z’n symptomen steeds meer toe.

We geloven niet vaak zomaar onze zintuigen.

We geloven wel vaak zomaar ons denken.

Onze gedachten werken niet altijd goed samen met onze emoties en sensaties.
Of met die van de mensen om ons heen.

Druppel Pixabay 20190814 094BAC07-492A-485D-9039-819F63DEDE16

In dit artikel wordt beschreven dat vrouwen na een overweldigende gebeurtenis eerder worden geloofd als zij zichtbaar emotioneel zijn. Terwijl juist bij een trauma emoties en fysieke sensaties kunnen worden afgekoppeld, om dat wat onverdraaglijk is te kunnen doorstaan. Dat is onze overlevingsstrategie. Stephen Porges vertelt hoe slachtoffers vaak worden veroordeeld om deze overlevingsstrategie.

Wat als we gewoon eens naar ons denken èn naar onze emoties en sensaties luisteren?
En naar elkaar?
En ons af en toe eens afvragen of we echt zien wat we denken te zien?

 

Kijk maar – zie jij het?